سیب از مهمترین محصولات باغی ایران با سطح زیر کشتی نسبتاً زیاد است.  اما میزان تولید در آن کم و نیاز به ترویج  و آموزش در زمینه های روش های نوین کاشت و برداشت، تغذیه ، مبارزه با آفات و اصلاح نباتات دارد.
سیب گیاهی است از خانواده رزاسه و از جنس مالوس که گسترده ترین سطح زیر کشت از گیاهان این خانواده را دارد.  این درخت برای میوه شیرین و گوشتی اش کاشته می شود. منشاء سیب آسیای مرکزی است و از آنجا به آمریکای شمالی و اروپا برده شده است.  این میوه سردسیری در فرهنگ ایرانیان بسیار مورد توجه بوده و از سین های سفره نوروز و میوه های شب یلدا است. این میوه از فیبر غنی و دارای مقداری ویتامین ث می باشد.
بیشترین سطح زیر کشت این محصول در چین با 2380256 هکتار می باشد.  این کشور همچنین بیشترین میزان تولید و صادرات را نیز در اختیار دارد. کشور های هند، روسیه، لهستان، ترکیه  و ایران رتبه های بعدی از نظر سطح زیر کشت را دارند.  اما میزان تولید به این ترتیب نیست و آمریکا دومین تولید کننده سیب جهان است. 
عملکرد باغ های سیب در ایران به طور متوسط 15.6 تن در هکتار است و از این لحاظ ایران را در رتبه سی و چهارم دنیا قرار می دهد. استفاده از ارقام پاکوتاه و پر بازده و همچنین کاربرد روش های کاشت و برداشت حرفه ای و مبارزه اصولی با آفات منجر به افزایش تولید در واحد سطح می شود.  اقداماتی که قطعاً در کشور های پیشرفته ای چون سوئیس، نیوزیلند و شیلی صورت گرفته و عملکرد آنها را به ترتیب به 58.9، 52 و 48.3 تن در هکتار رسانده است. کشوری مانند ایتالیا با دارا بودن سطح زیر کشتی معادل یک سوم ایران، با اختلاف کمی پس از ایران در رتبه هفتم تولید کنندگان و سوم صادر کنندگان سیب دنیا قرار دارد. اما ایران به طور میانگین در ده سال گذشته سالانه 144000 تن سیب صادر کرده  و با صادراتی در حدود 56000 تن در سال 2016 در رتبه بیست و پنجم صادر کنندگان دنیا قرار گرفته است. در ده سال گذشته بیشترین میزان صادرات ایران مربوط به سال 2010  و 421424 تن بوده است. 
نکته قابل توجه در مورد سیب واردات آن است. ایران در ده سال گذشته به طور متوسط سالانه 7136 تن سیب وارد کرده است. البته آنچه که این میانگین را بالا برده است میزان عجیب واردات در سال 2011 است به این صورت که یک سال پس از بیشترین صادرات، بیشترین واردات را ( 27700 تن ) انجام دادیم. 
سیب درختی است خزان کننده و برای تولید گل و میوه کافی در بهار نیاز به سپری کردن سرمای کافی در زمستان است. هرس نقش مهمی در تولید این محصول دارد.  مبارزه با آفات و بیماری های مهم آن به شرط توجه به محیط زیست و باقیمانده سموم اهمیت بالایی دارد.  کرم سیب، لکه سیاه سیب، سفیدک سطحی سیب، آتشک درختان دانه دار و کمبود کلسیم از عوامل مهم تهدید کننده تولید و صادرات سیب هستند.